Σήμερα, υπό το κράτος του μικροαστισμού (ως κυρίαρχης αντίληψης) οι περισσότεροι άνθρωποι ‘βομβαρδίζονται’ από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους με την άποψη ότι πρέπει να διαθέσουν όλη τους την σωματική, πνευματική & ψυχική ενέργεια προκειμένου να επιτύχουν ταυτόχρονα:
Να διαπρέψουν, μελλοντικά, στο υπάρχον απάνθρωπο εκπαιδευτικό σύστημα της Νέας Τάξης, μέσα από έναν ατέλειωτο αγώνα εξειδίκευσης & λυσσαλέου ανταγωνισμού.
Να ξεριζώσουν από μέσα τους κάθε ικανότητα ενσυναίσθησης & πολιτικής σκέψης ώστε να γίνουν τα απρόσωπα & αδίστακτα στελέχη «που δε ρωτούν πολλά και κάνουν αυτό που τους λέμε χωρίς περιττούς ρομαντισμούς, σκεπτικισμούς και αμφιβολίες»…
Οι Αγορές μέσα από αυτό το σύστημα εκπαίδευσης που το ονομάζουν κατ’ ευφημισμόν «Νέο Σχολείο», ετοιμάζουν τα αυριανά τους στελέχη, μέσω της λεγόμενης Κατάρτισης, μιας εντελώς αντι-επιστημονικής διαδικασίας κατανάλωσης τεχνικών & οικονομικών γνώσεων, σε ένα απολύτως εξειδικευμένο αντικείμενο κάθε φορά, έτσι ώστε να παραμένει ασύνδετο με τις υπόλοιπες επιστήμες και κυρίως με τις ανθρωπιστικές (ακόμη και το βασικό μάθημα της Κοινωνιολογίας εξοστρακίζεται από όλα τα εκπαιδευτικά συστήματα).
Ακόμη χειρότερα: χωρίς την παραμικρή δέσμευση ότι η τεχνολογία, οι σύγχρονες ανακαλύψεις & εφευρέσεις, η Οικονομία, η Ανάπτυξη, η Επιστήμη στο σύνολό της οφείλει να λειτουργεί στην υπηρεσία του ανθρώπου, της κοινωνίας & της Φύσης.
Έτσι, πολλαπλασιάζονται, μέρα με τη μέρα, οι φυσικοί και χημικοί «επιστήμονες» που πρόθυμα δουλεύουν (με το αζημίωτο) σαν «ειδικοί κοφερανσιέ» για να προμοτάρουν τα προϊόντα των ...Χορηγών τους, πολλαπλασιάζονται και τα «ικανά» και φιλόδοξα στελέχη των τραπεζικών & χρηματιστικών ομίλων που έχουν εκπαιδευτεί, αντί για ανθρώπους να βλέπουν μπροστά τους …«κόκκινα δάνεια».
Όπως το εξέφρασε ο Μπ. Μπρέχτ μέσα από τον συγκλονιστικό μονόλογο του Γαλιλαίου:
«…Γιατί όταν οι επιστήμονες τρομαγμένοι ή εξαγορασμένοι από άπληστους κι εγωιστές αφεντάδες, αρκούνται στην αυτοϊκανοποίηση της γνώσης μόνο για τη γνώση, τότε η επιστήμη γίνεται μια σακάτισσα και οι καινούριες, κάθε φορά, εφευρέσεις δεν θα προσφέρουν άλλο από καινούρια βάσανα στους ανθρώπους…»
Μιά αγαπημένη ορολογία της παγκόσμιας Ολιγαρχίας είναι η αξιολόγηση.
Προτείνεται διά πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν…
Για να δούμε λιγάκι πιο προσεκτικά:
Από την ετυμολογία της λέξης (αξιο-λόγηση) καταλαβαίνουμε ότι πρίν προβούμε σε μια τέτοια διαδικασία θα πρέπει, πρίν απ’ όλα, να καθορίζουμε με απόλυτη σαφήνεια τις αξίες που θέλουμε, ως κοινωνία, να υπηρετεί η δομή (π.χ. το σχολείο) την οποία σχεδιάζουμε και πρόκειται να αξιο-λογήσουμε.
Άλλες αξίες ήθελε, παραδείγματος χάριν, ο Χίτλερ για τα σχολεία του στη ναζιστική Γερμανία, άλλες αξίες ήθελε ο Χριστός στο σχολείο με τους δώδεκα (κατ’ αρχήν) μαθητές του, άλλες αξίες προωθεί μια ανταγωνιστική βιομηχανική κοινωνία π.χ. στην Αμερική, την Ιαπωνία ή την Κίνα σε περιόδους ανάπτυξης (κερδοφορίας) του καπιταλισμού, άλλες αξίες «ανακαλύπτονται» σε περίοδο σαν τη σημερινή όπου η παγκόσμια τοκογλυφική ολιγαρχία θέλει να προωθήσει το Χρέος ως μοχλό επιβολής & καθυπόταξης, και ούτω καθεξής.
Εμείς τι θέλουμε ;
Μα, πάνω απ’ όλα, συνειδητοποιούν άραγε οι άνθρωποι ότι, πρίν καν ξεκινήσουν οποιαδήποτε τέτοια διαδικασία, πρέπει να αποσαφηνίζουν σε βάθος τις αξίες με βάση τις οποίες θα γίνει αυτή η αξιο-λόγηση ;
Αντιλαμβανόμαστε ότι κάθε φορά που οι κυρίαρχες τάξεις μιλάνε για την ανάγκη αξιο-λόγησης οποιασδήποτε δομής, έχουν ξεκάθαρες στο μυαλό (και στους σχεδιασμούς τους) τις δικές τους αξίες (δηλαδή το Κέρδος & την Εξουσία) ;
Και αφού είναι έτσι, τότε καλώς πράττουν, από τη δική τους σκοπιά (για τα δικά τους συμφέροντα), οι μαφίες των Αγορών και δημιουργούν το σχολείο που οι ίδιοι χρειάζονται στον 21ο αιώνα: ένα σχολείο που θα ξεδιαλέγει το 5% με 10% των νέων ανθρώπων, οι οποίοι μέσα από λυσσαλέο ανταγωνισμό θα γίνουν οι ανεγκέφαλοι και απάνθρωποι «winners» της Νέας Τάξης (δηλαδή αδίστακτα μισθωτά στελέχη τοκογλυφικών ιδρυμάτων), έναντι της υπόλοιπης πλέμπας των «loosers» τους οποίους το σχολείο των Αγορών θα προετοιμάζει για μια ζωή με πεντάμηνη απασχόληση, πολύ facebook, πολύ tag, πολλές αγκαλίτσες, καρδούλες & φιλάκια, chat, μπαλίτσα, διαδικτυακό αυνανισμό & στριπτιτζάκι, με δυό λόγια: μια υπέροχη ζωή κότας σε ορνιθοτροφείο...
Εμείς ;
Έχουμε δικές μας αξίες ;
Θέλουμε να έχουμε δικές μας αξίες ;
Διαφορετικές από αυτές της Ολιγαρχίας ;
Τις ίδιες ;
Το "Νέο Σχολείο" των Αγορών
Το σημερινό σχολείο των «Αγορών» στοχεύει στην αποδόμηση, στο τσάκισμα της ικανότητας των μαθητών για αφαιρετική σκέψη, για σύνθεση, ενοποίηση και για βαθύ αδιαπραγμάτευτο ανθρωπισμό. Ο νεαρός μαθητής (ειδικά ο αριστούχος) προετοιμάζεται για τον ανώτατο άθλο που επιτρέπει το σύστημα των αγορών & των οίκων αξιολόγησης: να γίνει ένα δυνατό στέλεχος, ένας μονοδιάστατος και μονοκύτταρος ψυχισμός, ο οποίος σε όλη τη διάρκεια της ζωής του θα εξουσιάζει τους υφισταμένους του και, την ίδια στιγμή, θα σκύβει το κεφάλι, σαν προσκυνημένος, σε αυτούς που η Μαφία θα του υποδεικνύει ως ανώτερους και αφεντικά του.
Έτσι, το πρότυπο του μαθητή της Νέας τάξης πραγμάτων είναι το ‘καλό’ και υπάκουο παιδί που θα εκπαιδευτεί (και, ως ενήλικας, έπειτα: θα αποδεχθεί) να ζήσει τη ζωή του όχι αναπτυσσόμενος πολύπλευρα (με σκοπό την ευτυχία και την πραγμάτωση όλων των ανθρώπινων δυνατοτήτων του) μα τελειοποιώντας τίς "δεξιότητές" του στον ένα και μοναδικό τομέα που αισθάνεται ότι θα τα καταφέρει καλύτερα, ως χρήσιμος για τις Αγορές.
Βασικό σύνθημα, λοιπόν, που προωθείται ώς ...mainstream και πολύ ...cool, είναι:
"Εγώ φίλε δεν είμαι κορόϊδο να ασχολούμαι με την πολιτική" ! (αμ δεν φαίνεται ότι ...δεν είσαι κορόϊδο ?) που, σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει: "δεν ασχολούμαι με την πραγματικότητα γύρω μου, και αρχίζω να αδιαφορώ συνειδητά για τη συνέχιση της Ζωής, της Φύσης και των αξιών του ανθρώπινου πολιτισμού που κληρονόμησα".
Το κακό, βέβαια, είναι ότι, παρ’ όλα αυτά, οι πολιτικές & κοινωνικές εξελίξεις, καθώς και οι...φυσικοί νόμοι συνεχίζουν να ασχολούνται με μας, ακόμη και όταν εμείς δεν …καταδεχόμαστε να ασχοληθούμε μαζί τους !
Υ.Γ. Θα έχετε παρατηρήσει πιθανώς ότι εννιά στους δέκα χρήστες των social media έχουν ως βασική ατάκα στα προφίλ τους μιά ρήση του Αλβέρτου Αϊνστάϊν, μέσω της οποίας (φαντάζονται ότι) ταυτίζονται (τρομάρα τους...) με τον πιό έξυπνο άνθρωπο που έζησε και δημιούργησε πάνω σε αυτή τη μικρή μπάλα που είναι ο πλανήτης μας.
Η πασίγνωστη ατάκα είναι: "Το Σύμπαν και η βλακεία είναι άπειρα".
Καταλαβαίνει κανείς, λοιπόν, ότι έχουμε γεμίσει με εκατομμύρια νεοέλληνες που αισθάνονται παρεξηγημένες μεγαλοφυΐες (και ...αδελφά πνεύματα με τον Αλβέρτο Αϊνστάιν) έχουμε γεμίσει με παρεξηγημένες μεγαλοφυΐες που ...δεν τούς καταλαβαίνουν οι άλλοι συνάνθρωποί τους , οι ...βλάκες !
Η αλήθεια είναι ότι δεν το είχα σκεφτεί: μάλλον από τίς τόσες πολλές παρεξηγημένες μεγαλοφυΐες που ζούν στη χώρα, χρεοκόπησε (σε όλα τα επίπεδα) η Ελλάδα !
Οι περισσότεροι εκ των οποίων, βέβαια, είναι τού δόγματος που περιγράψαμε πιό πάνω ("Εγώ φίλε δεν είμαι χαζός να ασχολούμαι με την πολιτική") και φαντάζονται ότι ο Αϊνστάιν ήταν ένας ...cool τύπος που ανακάλυπτε εξισώσεις και μετά έλεγε ελαφριές εξυπνάδες και μετά πήγαινε για ψώνια και κάθε απόγευμα παρακολουθούσε τρείς ώρες μπάλα από τα κανάλια του Μαρινάκη - BetShop - Stoiximan, όπως κάνουν οι ίδιοι.
Όχι καλοί μου άνθρωποι:
Ο Αλβέρτος Αϊνστάιν επειδή ακριβώς ήταν ο πιό έξυπνος άνθρωπος που υπήρξε, ασχολιόταν με πάθος και σε βάθος με την Πολιτική (όπως έκαναν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι).
Ο Αλβέρτος Αϊνστάϊν ήταν Σοσιαλιστής, ω ναί !
Ο Αλβέρτος Αϊνστάϊν έγραψε το εξαιρετικό δοκίμιο - προκήρυξη με τίτλο "Γιατί Σοσιαλισμός" και το προπαγάνδισε σέ όλους τούς ανθρώπους της εποχής του.
Και ναί ! πράγματι ο Αλβέρτος Αϊνστάϊν υπήρξε ο πλέον ευφυής άνθρωπος στην Ιστορία.
Καί ναί ! εσείς και ο Αλβέρτος Αϊνστάϊν:
Καμία σχέση !
